ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ
Η προϊστορία του σωματείου
Το 1942 ιδρύεται στην Κοκκινοτριμιθιά Αγροτική Τοπική Ένωση ως παράρτημα της Παναγροτικής Ένώσεως Κύπρου με την επωνυμία ΑΤΕ – ΠΕΚ «Η ΔΗΜΗΤΡΑ» Κοκκινοτριμιθιάς. Το σωματείο στεγάζεται σε μέρος της οικίας ( το Δίχωρο) του τότε κοινοτάρχη Χριστόδουλου Σιαμπούρα που διασώζεται μέχρι σήμερα και βρίσκεται στη συμβολή των οδών Μάρκου Δράκου και . Δυο περίπου χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1950, άνθρωποι του ίδιου ιδεολογικού χώρου αλλά που είτε δεν ανήκαν στο χώρο των αγροτών είτε δεν τους εξέφραζε απόλυτα η δράση της ΠΕΚ ιδρύουν θρησκευτικό ορθόδοξο ίδρυμα με την επωνυμία ΘΟΪ Κοκκινοτριμιθιάς το οποίο στεγάζεται στο ίδιο χώρο. Παράλληλα ιδρύεται και η Ορθόδοξη Χριστιανική Ένωση Νεανίδων ( ΟΧΕΝ ) η οποία στεγάζεται στο ανώγειο ενός μικρού σπιτιού που ανήκε στην εκκλησία της Παναγίας και βρισκόταν δίπλα από την εκκλησία και προς το βόρειο μέρος της. Μερικά χρόνια αργότερα ιδρύεται στην Κοκκινοτριμιθιά παράρτημα της Συνομοσπονδίας Εργατών Κύπρου με την επωνυμία ΣΕΚ Κοκκινοτριμιθιάς το οποίο και στεγάζεται επίσης στον ίδιο χώρο μαζί με την ΑΤΕ - ΠΕΚ και το ΘΟΪ. Το 1956 , τα τρία σωματεία εγκαταλείπουν το οίκημα τους και στεγάζονται παραπλεύρως σε σπίτι που ανήκε στον Παύλο Τζιωνή δίπλα και προς στα πίσω από το σπίτι του πατρός Γεωργίου Κουβατζιά. Εκεί μένουν για πολύ λίγο διάστημα και επιστρέφουν ξανά στο παλιό τους οίκημα όπου παραμένουν μέχρι το 1961. Εν τω μεταξύ, με το πέρας του εθνικο – απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, ιδρύεται στην Κοκκινοτριμιθιά, το 1960, παράρτημα της Ένωσης Αγωνιστών Λευκωσίας ( ΕΑΛ ) η οποία περιλαμβάνει στις τάξεις της ανθρώπους που διετέλεσαν μέλη της ΕΟΚΑ, μέλη της ΠΕΚΑ, της πολιτικής έκφρασης της ΕΟΚΑ και μέλη της Άλκιμης Νεολαίας ΕΟΚΑ ( ΑΝΕ). Το νέο σωματείο συστεγάζεται με τα άλλα τρία σωματεία.
Το 1961 τα τέσσερα σωματεία μετακινούνται και στεγάζονται σε μέρος της οικίας του Γεώργιου Θωμά ( άλλως Γιώρκα ) που βρίσκεται ακριβώς στην κεντρική πλατεία του χωριού και στη συμβολή των οδών Γεωργίου Γρίβα – Διγενή και Στρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάννη. Τον επόμενο χρόνο μετακινούνται ακριβώς απέναντι σε μέρος της οικίας του Ιωάννη Μεγάλεμου ( άλλως Αβησσυνού) που βρίσκεται στην αρχή της οδού Μάρκου Δράκου δίπλα από το επιπλοποιείο του Ανδρέα Δημητρίου Σπανού. Εδώ παραμένουν μέχρι την αποπεράτωση του σημερινού οικήματος της «ΕΝΩΣΙΣ».
Όλα τα πιο πάνω σωματεία είχαν συμμετοχή σε όλες τις δραστηριότητες της κοινότητας, μέλη τους συμμετείχαν ενεργά στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ, πραγματοποιούσαν κοινωνικές, θρησκευτικές και εθνικές εκδηλώσεις και διατηρούσαν πάντα ερασιτεχνική ομάδα ποδοσφαίρου η οποία διεξήγαγε φιλικούς ποδοσφαιρικούς αγώνες και συμμετείχε σε έκτακτα πρωταθλήματα της περιοχής.
Η ίδρυση του σωματείου
Η ίδρυση της «ΕΝΩΣΕΩΣ» κατέστη αναγκαία γιατί οι τότε υφιστάμενες οργανώσεις ΑΤΕ – ΠΕΚ, ΘΟΪ, ΟΧΕΝ, ΕΑΛ και ΣΕΚ δεν ήσαν ικανές να δράσουν ανεξάρτητα και περιέπιπταν σε μαρασμό εξαρτώμενες πάντοτε από τα κεντρικά τους γραφεία. Για το σκοπό αυτό, το 1959, αμέσως μετά τον απελευθερωτικό αγώνα έγιναν προσπάθειες για ανέγερεση ιδιόκτητου οικήματος για στέγαση όλων των προαναφερθέντων οργανώσεων. Αγοράστηκε οικόπεδο το οποίο ενεγράφη επ΄ ονόματι της εκκλησίας με την προϋπόθεση πάντοτε η εκκλησία θα αναλάμβανε να βοηθήσει οικονομικά για την ανέγερση του οικήματος.
Η ανέργερση του οικήματος συμπληρώθηκε τελικά αφού πέρασε από διάφορες φάσεις. Μετά από πολλές συναντήσεις των διοικητικών επιτροπών των σωματείων που αναφέρθηκαν πιο πάνω, αποφασίσθηκε η διάλυση τους, συντάχθηκε το νέο καταστικό και αποφασίσθηκε η δημιουργία νέου σωματείου υπό την επωνυμία « Εθνικόφρονα Σωματεία ΕΝΩΣΙΣ Κοκκινοτριμιθιάς ». Ο πληθυντικός αριθμός που αναφέρεται στην επωνυμία δικαιολογείται ακριβώς από το γεγονός ότι η ίδρυση του νέου σωματείου προήλθε από τη σύμπτηξη πολλών άλλων σωματείων. Η ίδρυση του νέου σωματείου έγινε το 1968. Δυο χρόνια αργότερα, το 1970, έγιναν τα εγκαίνια του νέου οικήματος από τον τότε επιτετραμμένο και μετέπειτα πρέσβη της Ελλάδας στην Κύπρο κ. Μιχαήλ Δούντα.
